Wyrok NSA z dnia 1 czerwca 2004 r., sygn. GSK 108/04

W sytuacji, gdy przepis art. 276 par. 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /t.j. Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./ ma zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy osoba wprowadza na polski obszar celny większą ilość towaru niż deklarowana, okoliczność ta nie stanowi jeszcze wystarczającej podstawy do przyjęcia tezy, że osobą zobowiązaną do zapłaty opłaty manipulacyjnej dodatkowej od wartości towaru odpowiadającej różnicy między towarem przedstawionym, a ujawnionym jest osoba wprowadzająca towar na polski obszar celny. Przyjęcie takiej wykładni, prowadziłoby do sytuacji, w której przepis art. 39 in fine tej ustawy dotyczący osoby, która przejęła odpowiedzialność za towary po ich wprowadzeniu byłby faktycznie martwy.

Przepis art. 276 par. 2 Kodeksu celnego wyraźnie wskazuje, że różnica między towarem przedstawionym, a ujawnionym musi być wykazana w wyniku rewizji celnej, wiążąc z wynikiem tej czynności odpowiedzialność osoby, o której mowa w art. 39. O tym, od której z osób wymienionych w tym przepisie pobiera się opłatę manipulacyjną dodatkową decyduje to czy w momencie wprowadzenia towaru na polski obszar celny organ celny wykaże różnicę między towarem przedstawionym, a ujawnionym w wyniku rewizji celnej. W wypadku, gdy po przedstawieniu towaru w granicznym urzędzie celnym rewizja celna nie zostanie przeprowadzona, a różnica między towarem przedstawionym, a ujawnionym zostanie ujawniona dopiero w wyniku rewizji celnej przeprowadzonej w wewnętrznym urzędzie celnym, opłata manipulacyjna podlega pobraniu od osoby, która wprowadziła towary na polski obszar celny, lub od osoby, która po wprowadzeniu przejęła odpowiedzialność za te towary.