Wyrok NSA z dnia 19 maja 2004 r., sygn. GSK 55/04

Zgoda na ratyfikację Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Rzeczpospolitą Polską, z jednej strony, a Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z drugiej strony, sporządzonego w Brukseli dnia 16 grudnia 1991 r., ratyfikowanego przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej dnia 20 października 1992 r. /Dz.U 1994 nr 11 poz. 38/ wyrażona w ustawie z dnia 4 lipca 1992 r. /Dz.U. nr 60 poz. 302/ odnosiła się również do kolejnych jego nowelizacji.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2004 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w B.-B. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodka Zamiejscowego w Lublinie z dnia 3 lipca 2002 r. I SA/Lu 1280/01 w sprawie ze skargi Małgorzaty G. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 31 października 2001 r. (...) w przedmiocie wymiaru cła - uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania WSA w Lublinie; (...).

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem została uchylona decyzja Prezesa Głównego Urzędu Ceł z 31 października 2001 r. utrzymująca w mocy objęte nią decyzje Dyrektora Urzędu Celnego w B.-B. W uzasadnieniu wyroku Sąd przypomniał, że organy obu instancji uznały dokonane przez Małgorzatę G. zgłoszenie do procedury dopuszczenia do obrotu na polskim obszarze celnym importowanej z Holandii odzieży używanej za nieprawidłowe i określiły kwotę długu celnego z zastosowaniem autonomicznych stawek celnych. Decyzje te zostały wydane po przeprowadzeniu tzw. kontroli postimportowej przewidzianej w art. 83 ustawy z 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ oraz art. 13, art. 16 i art. 32 Protokołu 4 Układu Europejskiego zmienionego Porozumieniem między Rzecząpospolitą Polską a Wspólnotami Europejskimi, podpisanym w Brukseli dnia 24 czerwca 1997 r. /zał. do Dz.U. 1997 nr 104 poz. 662/. W wyniku dokonanych czynności sprawdzających pismem z 4 grudnia 2000 r. władze holenderskie poinformowały polskie władze, że objęte ich pytaniem z 1 lutego 2000 r. deklaracje na fakturach zostały wystawione niesłusznie, a towary opisane na fakturach nie mogą być uznane za posiadające status preferencyjnego pochodzenia z Unii Europejskiej. Stosownie do unormowań zawartych w Protokole 4 Układu Europejskiego, uzyskana odpowiedź holenderskich władz celnych miała wiążący charakter wykluczający możliwość jej sprawdzenia czy weryfikacji przez organy wydające decyzje i ta argumentacja wpłynęła na wynik postępowania administracyjnego.