Wyrok NSA z dnia 18 listopada 2004 r., sygn. FSK 1217/04

Przepis art. 174 pkt 1 ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ przewiduje dwie formy naruszenia prawa materialnego, a mianowicie: poprzez błędną wykładnię - co oznacza niewłaściwe odczytanie przez Sąd treści przepisy. W takim przypadku skarżący winien wskazać, jak zastosowany przepis winien być rozumiany; niewłaściwe zastosowanie, to jest dokonanie wadliwej subsumpcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego. Co więcej - zarzut naruszenia prawa materialnego może być formułowany wówczas, gdy w ocenie wnoszącego skargę kasacyjną, stan faktyczny został ustalony w sposób niewadliwy. Jeżeli natomiast autor skargi kasacyjnej uważa, że ustalenia faktyczne były błędne /a taki pogląd wynika z uzasadnienia skargi kasacyjnej/ to zarzut naruszenia prawa materialnego jest co najmniej przedwczesny.

Praca sezonowa charakteryzuje się tym, że jest wykonywana tylko przez część roku /sezon/, a okres jej trwania nie jest ściśle określony. Natomiast skarżąca spółka prowadzi działalność handlową polegającą na obrocie materiałami budowlanymi. Powyższa działalność prowadzona jest przez cały rok. Spadek obrotu w okresie zimowym nie świadczy o tym, że jest to działalność sezonowa.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "I." Spółki z o.o. z siedzibą w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 stycznia 2004 r. III SA 1823/02 w sprawie ze skargi "I." Spółki z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 12 czerwca 2002 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług - oddala skargę kasacyjną.