Wyrok NSA z dnia 28 października 2004 r., sygn. FSK 1131/04

Wyłączenie odpowiedzialności osoby trzeciej za zaległości podatkowe podatnika uzależnione jest od obiektywnej oceny przesłanek z art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, dokonanej w odniesieniu do całokształtu towarzyszących sprawie okoliczności, a nie tylko przez pryzmat sytuacji majątkowej, mieszkaniowej czy rodzinnej tej osoby.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 28 października 2004 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Piotra G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 11 lutego 2004 r. SA/Bk 907/03 wydanego w sprawie ze skargi Piotra G. na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia 18 czerwca 2003 r. (...) w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe za 1996 r. - oddala skargę kasacyjną.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 11 lutego 2004 r. SA/Bk 907/03, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę Piotra G. na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia 18 czerwca 2003 r. w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe. Wyrok zapadł na tle następującego stanu sprawy:

Decyzją z dnia 31 marca 2003 r. Pierwszy Urząd Skarbowy w B. orzekł o odpowiedzialności podatkowej Piotra G., jako nabywcy majątku rodziców Józefa i Danuty G., za ich zaległości podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych. Przeprowadzenie postępowania egzekucyjnego wobec małżonków G. okazało się bezskuteczne z uwagi na brak majątku, albowiem aktem notarialnym z dnia 5 marca 1999 r. wydanym za numerem Rep. (...), darowali oni synowi Piotrowi G. przysługujące im własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego. Powyższa decyzja została wydana w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, po tym, jak Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Białymstoku wyrokiem z dnia 30 października 2002 r. 2002 r. SA/Bk 76/02, uchylił wcześniejszą decyzję Izby Skarbowej w B., utrzymującą w mocy decyzję Pierwszego Urzędu Skarbowego w B.