Wyrok NSA z dnia 2 grudnia 2003 r., sygn. I SA/Wr 349/02

1. Po przejęciu przez jedną spółkę majątku innych spółek, w sytuacji gdy w dacie wszczęcia ponownego postępowania kontrolnego w stosunku do spółki inkorporującej - spółki inkorporowane przestały być podatnikami VAT, gdyż zaprzestały prowadzenia działalności podlegającej temu podatkowi oraz zostały wykreślone z rejestru takich podatników, a także zostały wykreślone z rejestru handlowego - treścią decyzji winno być łączne rozliczenie za dany miesiąc podatku VAT zarówno spółki inkorporującej, jak i wszystkich spółek inkorporowanych, a jej adresatem wyłącznie spółka inkorporująca.

2. Przed datą wykreślenia spółek przejmowanych z rejestru handlowego, nawet w sytuacji gdy nie były one już podatnikami VAT, nie było możliwe złożenie przez spółkę inkorporującą w imieniu spółek inkorporowanych deklaracji korygujących wcześniejsze deklaracje podatkowe spółek inkorporowanych.

3. Utraty prawa do odliczenia podatku naliczonego /art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie powodowało to, że udokumentowane fakturami VAT usługi lub roboty budowlane dotyczyły tylko w części wspólnej inwestycji prowadzonej na nieruchomości będącej własnością jednej ze spółek, w sytuacji, gdy w wyniku rozliczeń spółka ta - poprzez wystawienie refaktur - obciążała pozostałe spółki pozostałą częścią kosztów i wykazała w refakturze, a następnie w deklaracji VAT związany z tą częścią kosztów - podatek należny. Realizując i finansując wspólną inwestycję poszczególne spółki miały prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT, w których w imieniu własnymi i na rzecz pozostałych spółek ponosiły koszty usług i robót budowlano-montażowych. Takiego odliczenia mogły jednak dokonywać zgodnie z regułami zawartymi w art. 19 ust. 4 tej ustawy, tj. w najbliższym okresie, w którym poszczególne spółki wykonały czynności podlegające opodatkowaniu.

4. Refaktury dokumentowały tę samą czynność co faktura pierwotna i wobec tego ich wystawienie nie było wykonaniem czynności podlegających opodatkowaniu w rozumieniu art. 2 ust. 1 i art. 19 ust. 4 ustawy o VAT. Gdy strony łączyła umowa o wspólnym finansowaniu inwestycji, to nie mogło być także mowy o tym. iż była to odsprzedaż usług w rozumieniu art. 5 ust. 4 tej ustawy.