Wyrok NSA z dnia 20 listopada 2003 r., sygn. IV SA 657/01

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji /Dz.U. nr 55 poz. 250 ze zm./ importowane do Polski po raz pierwszy wyroby mogące stwarzać zagrożenie podlegają certyfikacji na zastrzeżony znak bezpieczeństwa. Uregulowanie to stawia wymóg uzyskania dokumentu certyfikacji przez importera, który po raz pierwszy wprowadza na teren Polski dany wyrób. Z omawianego przepisu nie można wyprowadzać wniosku, że wystawiony certyfikat nie obejmuje takich samych wyrobów wprowadzanych następnie na obszar Polski przez inne podmioty, skoro nie zawiera on takiego zastrzeżenia, a wyraźnie wiąże dokument certyfikacji z wyrobem, na który został on wystawiony a nie z podmiotem, który wystąpił o jego wystawienie i dokument ten uzyskał. Zawarte w art. 3 pkt 12, 13 i 14 powyższej ustawy definicje: znaku bezpieczeństwa, certyfikatu zgodności, znaku zgodności w jakimkolwiek stopniu nie wiążą certyfikacji z podmiotem ubiegającym się o jego wydanie. W świetle tych definicji istota systemu certyfikacji polega na zbadaniu zgodności cech wyrobu z wymaganiami norm i przepisów oraz warunkami bezpieczeństwa. Wprawdzie art. 1 omawianej ustawy jako cel ustawy wymienia likwidację barier technicznych w handlu, zwiększenie konkurencyjności wyrobów i usług, w tym ułatwianie krajowego i międzynarodowego obrotu towarowego, to z treści wymienionych wyżej przepisów wynika, że celem przewidzianego w ustawie obowiązku certyfikacji wyrobów jest również zapewnienie bezpieczeństwa konsumentów. Przy wykładni omawianego przepisu należy wobec tego mieć na uwadze, że intencją ustawodawcy jest przeciwdziałanie dopuszczenia do obrotu towarów, które mogą stwarzać zagrożenie, a przy imporcie poddanie wyrobów, mogących stwarzać zagrożenie, weryfikacji w postępowaniu o wydanie dokumentu certyfikacji. Oznacza to, że wynikający z art. 13 ust. 1 wymienionej ustawy obowiązek certyfikacji wyrobów wprowadzanych na obszar Polski ma charakter przedmiotowy, a nie podmiotowy bowiem ratio legis tego uregulowania polega na tym, aby kontroli w postępowaniu certyfikacyjnym na znak bezpieczeństwa poddać wprowadzany po raz pierwszy w imporcie wyrób, niezależnie od podmiotu będącego importerem.