Wyrok NSA z dnia 28 marca 2003 r., sygn. III SA 2029/01

W przypadku wykonania usługi z materiałów dostarczonych /zakupionych/ przez wykonawcę - obrót, stanowiący podstawę opodatkowania usługi - obejmuje także należność za wykorzystywane materiały. Opodatkowanie następuje według stawki przewidzianej dla wykonanej usługi.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Ireneusza M. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 13.06.2001 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 1999 r. - oddala skargę.

UZASADNIENIE

W wyniku kontroli przeprowadzonej w zakresie rozliczeń podatku od towarów i usług za miesiąc luty 1999 r. stwierdzono, iż podatnik w lutym 1999 r. zaniżył podatek należny o kwotę 346 zł na skutek zaewidencjonowania w rejestrze sprzedaży dla potrzeb VAT oraz wykazania w deklaracji podatkowej VAT-7 za ten miesiąc podatku ze stawką 7 procent zamiast 22 procent z faktur VAT: z dnia 6.02.1999 r. i z dnia 9.02.1999 r.

Decyzją z dnia 8.10.1999 r. Urząd Skarbowy w O. określił wysokość zobowiązania podatkowego, zaległości podatkowej i odsetek za zwłokę w podatku od towarów i usług za miesiąc luty 1999 r. W wyniku odwołania podatnika Izba Skarbowa, decyzją z dnia 2.02.2000 r. uchyliła decyzję organu pierwszej instancji i przekazała sprawę do ponownego rozpatrzenia uznając, iż sprawa wymaga przeprowadzenia dodatkowego postępowania wyjaśniającego.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy i uzupełnieniu materiału dowodowego zgodnie z zaleceniem Izby Skarbowej, Urząd Skarbowy w O. decyzją z dnia 1.12.2000 r. określił zobowiązanie w podatku od towarów i usług za luty 1999 r. jak na wstępie w uzasadnieniu podając, iż podatnik zaniżył podatek należny o wykazany w fakturach: z dnia 6.02.1999 r., z dnia 8.02.1999 r. i z dnia 9.02.1999 r. poprzez zastosowanie stawki 7 procent do sprzedaży materiałów zamiast stawki 22 procent od łącznej wartości wykonanej umowy w zakresie instalacji elektrycznej. Podatnik wniósł odwołanie od tej decyzji podnosząc, że zdaniem organu I instancji odrębne stawki podatkowe dla poszczególnych składników tych robót /robocizny, materiałów/ mogłyby mieć zastosowanie, gdyby podatnik podpisał z poszczególnymi odbiorcami jego usług stosowne umowy cywilnoprawne, z których wynikałoby uprawnienie do odrębnego rozliczenia zużytych materiałów. Według odwołującego się powyższe wnioski nie znajdują potwierdzenia w zebranym materiale dowodowym jak i w obowiązujących przepisach podatkowych. Ustalenia prowadzone w firmach A. B., Dariusza O. i Dariusza M. nie dają podstaw do stwierdzenia, że czynności wykonywane przez podatnika miały jedynie charakter świadczenia usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Z tego punktu widzenia pozbawiony znaczenia prawnego jest fakt braku umów pisemnych, które potwierdzałyby, że chodzi zarówno o wykonanie usługi jak i sprzedaż towaru - w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. Żaden przepis nie uzależnia określenia przedmiotu opodatkowania od woli stron, wyrażonej w umowach lub jakichkolwiek innych dokumentach. Ustawa ściśle rozgranicza dwa pojęcia "towar i "usługa" i nie dozwala, aby w jakimkolwiek przypadku przez usługę można było rozumieć sprzedaż towaru. Gdyby konsekwentnie przyjąć rozumowanie zaprezentowane w zaskarżonych decyzjach, to podatnik powinien zwiększyć w takim przypadku podstawę opodatkowania o wartość materiałów powierzonych przez zlecającego i łącznie czynności te potraktować jak sprzedaż usług w rozumieniu ustawy VAT. Podatnik wyodrębniając w fakturach VAT materiały i opodatkowując je według stawki 7 procent czynił tak również z tego powodu, że część materiałów nie była związana z wykonywaną usługą i była odsprzedawana zlecającemu na jego potrzeby /m. in. dla potrzeb zatrudnianych u zleceniodawców ekip konserwatorskich/.