Wyrok NSA z dnia 24 października 2002 r., sygn. V SA 113/02

1. W świetle wyliczenia w art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./ odrębnych, fakultatywnych przesłanek wydalenia cudzoziemca z terytorium RP nie ulega wątpliwości, że okoliczności, o których mowa w art. 13 ust. 1 /powołane w art. 52 ust. 1 pkt 4/ nie obejmują wymienionych w pkt 2 ust. 1 art. 52 cyt. ustawy sytuacji polegających na nielegalnym /bez wymaganej zgody i zezwolenia/ wykonywaniu zatrudnienia przez cudzoziemców.

2. Fakt, że nie zachodzi obligatoryjna przesłanka do odmowy udzielenia /przedłużenia/ zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony nie oznacza wszakże, iż nielegalne wykonywanie zatrudnienia jest kwestią bez znaczenia prawnego. Jest to bowiem okoliczność istotna, która winna być rozważana na tle wszystkich innych okoliczności sprawy o przedłużenie zezwolenia /art. 18 ust. 2 ustawy o cudzoziemcach/.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Kristine G. na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia 30 listopada 2001 r. (...) w przedmiocie odmowy przedłużenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony - uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Wojewody M. z dnia 16 sierpnia 2001 r. (...).