Wyrok NSA z dnia 7 lutego 2002 r., sygn. IV SA 875/00

Uprawnienia organu dokonującego autokontroli, określone w art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądem Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, stanowią samoistną podstawę postępowania prowadzonego przez organ administracji publicznej w ramach tej procedury, jak również samoistną podstawę do stosowania zróżnicowanych form rozstrzygnięć uwzględniających skargę.

Art. 38 ust. 2 ustawy o Naczelnym Sądem Administracyjnym nie określa, jakie uprawnienia do orzekania ma organ administracji publicznej w odniesieniu do własnej zaskarżonej decyzji. Stanowi on jedynie, że organ może uwzględnić skargę w całości. Unormowanie to jednak nie stwarza dowolności dla organu, którego decyzja została zaskarżona, w zakresie wyboru form rozstrzygnięcia sprawy. Należy bowiem zauważyć, że uprawnienie organu do działania w ramach autokontroli powstaje w związku ze skargą skierowaną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Uprawnienia zatem organu dokonującego autokontroli będą mogły obejmować uprawnienia Sądu Administracyjnego dokonującego kontroli legalności decyzji administracyjnej, określone w art. 22 ust. 1 ustawy o Naczelnym Sądem Administracyjnym.