Uchwała składu 5 sędziów NSA z dnia 11 marca 2002 r., sygn. OPK 19/02

Jeżeli zostały wydane przez uprawnionych psychologów sprzeczne orzeczenia o predyspozycjach psychicznych do kierowania pojazdem osoby podlegającej badaniu psychologicznemu, o którym mowa w art. 124 i art. 125 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 98 poz. 602 ze zm./, organ właściwy w sprawie o wydanie świadectwa kwalifikacji na podstawie art. 89 ust. 3 tej ustawy może zasięgnąć opinii biegłego /art. 84 par. 1 Kpa/.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie - przy udziale Ryszarda Walczaka, prokuratora Prokuratury Krajowej w sprawie z odwołania Pawła F., od decyzji Starosty B. z dnia 12 października 2001 r., (...) w przedmiocie odmowy wydania świadectwa kwalifikacji po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2002 r. na posiedzeniu jawnym pytania prawnego pełnego składu Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J.-G., zgłoszonego na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. 2001 nr 79 poz. 856/, o następującym brzmieniu:

Czy organ administracji publicznej, właściwy do rozpatrzenia wniosku o wydanie świadectwa kwalifikacji w trybie art. 89 ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 98 poz. 602 ze zm./ osoby, która otrzymała negatywne orzeczenie psychologiczne i która nie skorzystała z uprawnienia do złożenia odwołania od tego orzeczenia w myśl par. 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 14 kwietnia 2000 r. w sprawie badań psychologicznych kierujących pojazdami oraz kandydatów na instruktorów i egzaminatorów /Dz.U. nr 36 poz. 416/, jest związany tym orzeczeniem psychologicznym, czy też może oprzeć swoją decyzję na kolejnym orzeczeniu psychologicznym przedłożonym przez stronę, a obejmującym przedmiotowo zakres pierwszego orzeczenia?