Wyrok NSA z dnia 29 listopada 2002 r., sygn. II SA/Kr 251/99

W postępowaniu o pozwolenie na zmianę sposobu użytkowania obiektu lub jego części odpowiednie zastosowanie ma przepis art. 32 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, a ten wymaga od użytkownika przedłożenia ważnej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Żaden przepis nie uzasadnia zwolnienia z tego obowiązku użytkownika działającego samowolnie. Jest oczywiste, że organ, mający dokonać legalizacji samowolnej zmiany sposobu użytkowania musi /w wypadkach określonych art. 39 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym - Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ dysponować decyzją potwierdzającą brak sprzeczności nowego przeznaczenia z planem zagospodarowania przestrzennego i określającą wynikające z tego planu warunki. Odrębnej decyzji w tym przedmiocie nie zastępuje własna ocena organu prowadzącego postępowanie "legalizacyjne".

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Wiesława F. na decyzję Wojewody N. z dnia 30 grudnia 1998 r., (...) w przedmiocie nakazania wykonania czynności - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji, (...).