Orzeczenie
Wyrok NSA z dnia 17 czerwca 2002 r., sygn. II SA/Ka 2985/00
Nakaz wynikający z art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ w świetle art. 52 tego prawa i art. 77 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ powinien być skierowany do inwestora, a nie właściciela wód.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w K. na decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 15 listopada 2000 r. (...) w przedmiocie przedłożenia pozwolenia na regulację potoku uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ż. z dnia 15 września 2000 r. (...).
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 22 sierpnia 2000 r. (...) Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ż., na podstawie art. 50 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, po rozpatrzeniu wniosku Józefa M. wstrzymał roboty budowlane związane z regulacją i umocnieniem brzegu potoku T., prowadzonych przez Bożenę i Krzysztofa D.
W uzasadnieniu podniesiono, że 21 sierpnia 2000 r. przeprowadzono wizję z udziałem stron postępowania, w trakcie której ujawniono, że Bożena i Krzysztof D. na odcinku 44 m wzdłuż potoku wykonali umocnienia brzegu w postaci ułożenia co 3 m słupów żelbetowych na skarpie o spadku ok. 1:1,5 tworzącej koryto potoku. Dolne ich końce ustabilizowano opaską o wysokości 40 do 50 cm wykonaną również z ułożonych prostopadle odcinków słupów prefabrykowanych.
W miejscu, gdzie zaczynało się zakole potoku wybetonowano skarpę na długości 3 m i na wysokość 2,1 m. Lewy brzeg od strony Józefa M. był zabezpieczony za pomocą drewnianych pali, istniejących tam od lat. Odległość między umocnieniami brzegów wynosiła 2,2 m.