Wyrok NSA z dnia 17 lipca 2002 r., sygn. II SA/Gd 4417/01

Paragraf 13 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 140 ze zm./ oraz pozostający z nim w związku par. 60 stanowią o szczegółowej konkretyzacji ochrony uzasadnionych interesów osób trzecich /sąsiadów inwestora/ o jakiej mówi art. 5 ust. 2 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 105 poz. 1126 ze zm./. Ochrona ta musi być efektywna. Stąd zachowanie wymogów z par. 13 ust. 3 i par. 60 rozporządzenia musi uwzględnić faktycznie istniejący stan na nieruchomościach - inwestora i sąsiedniej, w tym również naturalne przeszkody. Użycie w par. 13 rozporządzenia pojęć "budynek przesłoniony" i "obiekt przesłaniający" znaczy tylko tyle, że pierwszy jest obiektem chronionym, drugi zaś przedmiotem zamierzenia inwestycyjnego. Nie oznacza to jednak pominięcia przy pracach projektowych innych istniejących przeszkód ograniczających naturalne oświetlenie pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi w budynku przesłonionym.