Wyrok NSA z dnia 28 maja 2002 r., sygn. II SA/Gd 2090/99

Jeżeli z oceny oddziaływania na środowisko stacji bazowej telefonii komórkowej wynika, iż inwestycja ta zalicza się do inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska dla których tworzy się obszar ograniczonego użytkowania co w konsekwencji prowadzi do zmiany sposobu zagospodarowania terenu, to - stosownie do art. 39 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ - wymagane jest uzyskanie przez inwestora decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Beaty i Arkadiusza małżonkowie R. na decyzję Wojewody P. z dnia 16 września 1999 r. (...) w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Prezydenta Miasta G. (...) z dnia 29 czerwca 1999 r. (...).

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 16.09.1999 r. Wojewoda P. działając na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r., Kpa oraz art. 28 i art. 35 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, po rozpatrzeniu odwołania Alfonsa G. - Zakład Budowlany "H." z siedzibą w K. przy ul. Sz. 13, od decyzji Prezydenta Miasta G. (...) z dnia 29 czerwca 1999 r. o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej "C." DCS 1800b obiekt nr F1-3062-GD1 K. 1 na budynku przy ul. S. 10 w G., utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.