Wyrok NSA z dnia 13 lutego 2002 r., sygn. SA/Bk 1411/01

Naruszenie wymogu właściwego sytuowania ogrodzeń od strony drogi jest istotnym odstępstwem od warunków określonych w przepisach prawa i jako takie samodzielną przesłanką do ingerencji służb nadzoru budowlanego z art. 50 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ a zważywszy na to, że ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. 2000 nr 71 poz. 838/ zabrania co do zasady sytuowania w pasie drogowym obiektów nie związanych z gospodarką drogową lub potrzebami ruchu drogowego /wyjątki są możliwe za zgodą właściwego zarządcy drogi/, przyjąć też należy, iż lokalizacja ogrodzenia w granicach pasa drogowego z zasady wiąże się z zagrożeniem bezpieczeństwa ludzi lub mienia, co z kolei wyczerpuje przesłankę ingerencji służb nadzoru budowlanego z art. 50 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./.