Wyrok NSA z dnia 18 czerwca 2001 r., sygn. I SA/Wr 2566/98

Umorzenie postępowania powinno być traktowane jako środek ostateczny, mający zastosowanie tylko w tych sytuacjach, kiedy nie ma możliwości podjęcia merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Franciszka S. i Mieczysława T. - spółka cywilna "S." w W. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 11 września 1998 r. (...) w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie odroczenia terminów płatności i rozłożenia na 60 rat spłaty zaległości podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług za lata 1999-1996 wraz z sankcjami - uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego w W. z dnia 16 lipca 1998 r. (...); (...).

UZASADNIENIE

Decyzjami z dnia 9 grudnia 1997 r. (...) i z dnia 23 grudnia 1997 r. (...) Izba Skarbowa w W. rozłożyła spółce cywilnej "S." z siedzibą w W. na 10 kwartalnych rat spłatę zaległości w podatku od towarów i usług za lata 1994-1996 wraz z sankcjami wyznaczając jednocześnie termin zapłaty I raty na 30 czerwca 1998 r. Wspólnicy spółki cywilnej "S." Franciszek S. i Mieczysław T. zwrócili się do Urzędu Skarbowego z wnioskiem z dnia 15 czerwca 1998 r. o ponowne udzielenie ulgi w postaci odroczenia terminów płatności zaległości podatkowej z tytułu podatku od towarów i usług za lata 1994-1996.