Wyrok NSA z dnia 7 sierpnia 2001 r., sygn. I SA 479/00

Wprawdzie zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 września 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz tymczasowych kwater przeznaczonych dla policjantów /M.P. nr 76 poz. 707/ oraz zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 września 1997 r. w sprawie pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego lub domu przez policjantów /M.P. nr 76 poz. 709/ zostały wydane na podstawie delegacji ustawowych, przewidzianych w art. 94 ust. 2 i art. 96 ust. 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./, jednakże zgodnie z Konstytucją RP /Dz.U. 1997 nr 78 poz. 483/, która weszła w życie - zgodnie z art. 243 - z dniem 17 października 1997 r., zarządzenia tego rodzaju nie stanowią źródła prawa. W Konstytucji tej wprowadzono odmienny od dotychczasowego system źródeł praw. W obecnie obowiązującym stanie normatywnym, stosownie do art. 87 Konstytucji, źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. System źródeł prawa powszechnie obowiązującego jest zamknięty. Nie obejmuje on aktów normatywnych w postaci zarządzeń. W myśl art. 93 ust. 1 i ust. 2 Konstytucji, zarządzenia ministrów maja jedynie charakter wewnętrzny i nie mogą stanowić podstawy wydania decyzji wobec obywateli, osób prawnych oraz innych podmiotów.