Wyrok NSA z dnia 20 kwietnia 2001 r., sygn. III SA 102/00

Umorzenie postępowania z uwagi na jego bezprzedmiotowość oznacza, że żądanie zawarte we wniosku podatnika nie może zostać rozstrzygnięte merytorycznie. Jest to orzeczenie formalne, kończące postępowanie, bez jego merytorycznego rozstrzygnięcia. Bezprzedmiotowość postępowania oznacza brak któregoś z elementów stosunku materialnoprawnego, skutkującego tym, iż nie można załatwić sprawy przez rozstrzygnięcie jej co do istoty. Bezprzedmiotowość wynika z przyczyn podmiotowych lub przedmiotowych i nie może być utożsamiana z brakiem przesłanek do uwzględnienia wniosku strony.

W przypadku, gdy strona domaga się nie przysługującego jej, czy wręcz nie przewidzianego w przepisach prawa, zwrotu podatku VAT, to należy odmówić żądanego zwrotu, a nie umarzać postępowanie jako bezprzedmiotowe. Rozstrzyganie o tym, że zapłacony podatek VAT nie może być uznany za nadpłatę, z powołaniem się na art. 33 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, jest dopuszczalne tylko w orzeczeniu merytorycznym o odmowie żądanego zwrotu podatku VAT, a niedopuszczalne w orzeczeniu o umorzeniu postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skarg K.-K. Sp. z o.o. na decyzje Izby Skarbowej w W. z dnia 13 grudnia 1999 r. (...) w przedmiocie zwrotu nadpłaty podatku od towarów i usług - uchyla zaskarżone decyzje; (...).

UZASADNIENIE

Spółka z o.o. K.-K. z siedzibą w W. 1 lutego 1999 r. wystąpiła z żądaniem stwierdzenia nadpłaty w podatku od towaru i usług za miesiące: lipiec 1998 r. w kwocie 83.792,80 zł, sierpień 1998 r. w kwocie 36.700,77 zł oraz grudzień 1998 r. w kwocie 114.699,33 zł.