Wyrok NSA z dnia 20 marca 2001 r., sygn. II SA 552/00

O tym, czy sprzedaż promocyjna może być uznana za grę losową - loterię promocyjną, decydują postanowienia zawarte w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych /t.j. Dz.U. 1998 nr 102 poz. 650/ oraz znamiona stypizowane w ust. 1 pkt 9 tego przepisu.

Ustalone zaś przez sprzedawcę dodatkowe warunki, wykraczające poza te uregulowania ustawowe, które mają na celu uczynienie gry bardziej atrakcyjną, nie mogą mieć wpływu na ocenę prowadzonej akcji.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi "RDP" Sp. z o.o. na decyzję Ministra Finansów z dnia 14 stycznia 2000 r. (...) w przedmiocie rozstrzygnięcia, że gra pod nazwą "Dziewiąta Wielka Loteria P.R.D." wyczerpuje ustawowe znamiona gry losowej - loterii promocyjnej - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Minister Finansów decyzją (...) z dnia 14 stycznia 2000 r. utrzymał w mocy swoją poprzednią decyzję z dnia 13 grudnia 1999 r., którą to decyzją wydaną na podstawie art. 104 Kpa w związku z art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych /Dz.U. 1998 nr 102 poz. 650 ze zm./ - rozstrzygnął, że urządzona przez "RDP" Sp. z o.o. gra pod nazwą "Dziewiąta Wielka Loteria P.R.D." wyczerpuje ustawowe znamiona gry losowej - loterii promocyjnej.

W uzasadnieniu podano, że dnia 7 czerwca 1999 r. wszczęto postępowanie z urzędu w sprawie rozstrzygnięcia czy urządzona przez "RDP" Sp. z o.o. gra jest grą losową określoną w art. 2 ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych.