Wyrok NSA z dnia 9 lutego 2001 r., sygn. III SA 2339/99

1. Obcojęzyczne dokumenty; bez ich urzędowego przetłumaczenia na język polski, nie mogą, w świetle art. 180 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, być uznane za dowód w sprawie, gdyż posługiwanie się nimi w postępowaniu prowadzonym przez organ administracji publicznej jest sprzeczne z prawem - dekret z dnia 30 listopada 1945 r. o języku państwowym i języku urzędowania rządowych i samorządowych władz administracyjnych /Dz.U. nr 57 poz. 324/ oraz art. 27 Konstytucji - językiem urzędowym w Rzeczypospolitej Polskiej jest język polski /analogiczną regulację zawiera art. 4 pkt 3 i art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim - Dz.U. nr 90 poz. 999 ze zm., którą uchylono dekret z dnia 30 listopada 1945 r./.

2. Nie tylko rozstrzygnięcia organów administracji publicznej, ale również cały materiał dowodowy zgromadzony w sprawie musi być sporządzony w języku polskim, co obliguje organy do posługiwania się urzędowymi tłumaczeniami obcojęzycznych dokumentów.