Wyrok NSA z dnia 14 listopada 2001 r., sygn. II SA/Łd 1062/00

Regulację prawną w zakresie dopuszczenia do zastosowania odstępstw od przepisów technicznych /w tym - warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane i ich usytuowanie/ przy budowie obiektu budowlanego, /przez co należy także rozumieć rozbudowę, nadbudowa i przebudowę obiektu budowlanego - art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, zawiera jedynie przepis art. 9 ustawy - Prawo budowlane.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie ze skargi Radosława W. na decyzję Wojewody Ł. z dnia 23 lutego 2000 r. (...) w przedmiocie pozwolenia na budowę - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 14 sierpnia 1997 r., SA/Ł 2168/95 Naczelny Sąd Administracyjny (...), po rozpoznaniu skargi Krystyny B., uchylił decyzję Wojewody Ł. z dnia 11 sierpnia 1995 r., (...), utrzymującą w mocy decyzję Kierownika Urzędu Rejonowego w P. z dnia 9 czerwca 1995 r., (...) w sprawie udzielenia Radosławowi W. pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego z pracownią cukierniczą przy ul. S. 28 w P. oraz przyłącza wodno-kanalizacyjnego. W uzasadnieniu wyroku, Sąd administracyjny wskazał /między innymi/, że w tej sprawie obowiązek ustalenia stanu faktycznego przy pomocy wszelkich legalnych środków dowodowych, obejmuje również wyjaśnienie stanowiska skarżących co do planowanej inwestycji, a tego rodzaju wyjaśnienie nie nastąpiło. Ponadto Sąd podniósł, że zmiana prawa materialnego zmieniła definitywnie rolę zgody, o której mowa w /par. 12 ust. 6 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. 1995 nr 10 poz. 46 ze zm./ i spowodowała konieczność uzyskania przez organy administracyjne stanowiska sąsiadów inwestora co do lokalizacji budynku w granicy.