Wyrok NSA z dnia 26 października 2001 r., sygn. II SA/Kr 1726/98

Zgodnie z art. 6 ust. 1 oraz art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /t.j. Dz.U. 2001 nr 87 poz. 960/ przesłankami decydującymi o możliwości zameldowania osoby na pobyt stały są: posiadanie uprawnień do przebywania w lokalu, w którym ma nastąpić zameldowanie /art. 9 ust. 2 cyt. ustawy/ oraz faktyczne zamieszkiwanie w tym lokalu /art. 6 ust. 1 cyt. ustawy/.

Brak jednej z wymienionych wyżej przesłanek prowadzić musi do odmowy zameldowania danej osoby na pobyt stały lub uchylenia czynności zameldowania, jeżeli czynność ta została już dokonana.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Piotra S. na decyzję Wojewody K. z dnia 30 czerwca 1998 r. (...) w przedmiocie uchylenia czynności materialno-technicznej zameldowania - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 4 lutego 1998 r. skierowanym do Urzędu Miasta K. Piotr S. wniósł o wymeldowanie Piotra D. z pobytu stałego w lokalu mieszkalnym nr 1 przy ul. B.P. 4 w K. W uzasadnieniu wniosku podał, iż zameldowanie Piotra D. miało charakter fikcyjny, gdyż w rzeczywistości mieszka on wraz z żoną i dzieckiem przy ul. L. 34 w K.