Wyrok NSA z dnia 4 października 2001 r., sygn. II SA/Gd 1414/00

Przedstawione uregulowania prawne oraz wykładnia podstawy prawnej rozstrzygnięcia prowadzą do wniosku, że wydanie decyzji o nakazie zwolnienia kwatery na podstawie art. 41 ust. 4 i 5 w związku z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o Zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 86 poz. 433 ze zm./ jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy lokal mieszkalny zajmowany przez małżonka żołnierza zawodowego posiada wymaganą prawem powierzchnię mieszkalną umożliwiającą mieszkanie w nim przez żołnierza przekazującego kwaterę stałą do dyspozycji Agencji.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Tadeusza K. na decyzję Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Rejonowy w G. z dnia 23 maja 2000 r. (...) w przedmiocie zwolnienia osobnej kwatery stałej - uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Terenowy w G. z dnia 8 grudnia 1999 r. (...).

UZASADNIENIE

Dyrektor Wojskowej Agencji Mieszkaniowej - Oddział Terenowy w G. decyzją z dnia 8 grudnia 1999 r., powołując się na przepisy art. 13 ust. 4, art. 42 ust. 1 w związku z art. 41 ust. 8 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o Zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 86 poz. 433 ze zm./, wezwał Tadeusza K. do opuszczenia i opróżnienia wraz z wszystkimi wspólnie zamieszkałymi osobami i przekazania do dyspozycji Agencji osobnej kwatery stałej w Ch. przy ul. Cz. 19 m 9, składającej się z 3 pokoi z kuchnią oraz pomieszczeń przynależnych o pow. użytkowej 47,40 m2, w tym 32,0 m2 pow. mieszkalnej.