Wyrok NSA z dnia 12 lipca 2001 r., sygn. II SA/Gd 2180/99

Nie można czynić organom administracji zarzutu, że nie zastosowały się do oceny prawnej dokonanej przez Naczelny Sąd Administracyjny, naruszając w ten sposób przepis art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Ocena ta dotyczyła bowiem stanu faktycznego i prawnego z daty wydania zaskarżonej decyzji.

Jeśli natomiast od tego czasu doszło do zmian stanu faktycznego w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia, to oczywiście organy te były zobowiązane te zmiany uwzględnić.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Bohdana W. i Barbary N. na decyzję Wojewody K.-P. z dnia 15 października 1999 r. (...) w przedmiocie pozwolenia na budowę - oddala skargi.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 17 maja 1996 r. Prezydent Miasta T. udzielił Barbarze N. pozwolenia na budowę jednorodzinnego budynku mieszkalnego na działce nr 134 położonej w T., przy ul. Ł. 49.

Odwołanie od tej decyzji wniósł Bohdan W. - właściciel działki nr 135 - zarzucając, że granica pomiędzy działkami 134 i 135 jest przedmiotem sporu, w związku z czym nie może służyć do określenia położenia projektowanego budynku.

Rozpoznając wskazane odwołanie Wojewoda T. decyzją z dnia 7 sierpnia 1996 r. uchylił decyzję organu pierwszej instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Organ odwoławczy uznał, że nie zostały zachowane odległości, przewidziane w obowiązujących przepisach, dla ściany budynku z balkonem od granicy działki sąsiedniej - działki nr 135. Także organ odwoławczy wskazał, że granica pomiędzy działką nr 134 i nr 135 jest sporna i w razie rozstrzygnięcia sporu na korzyść Bohdana W. nie będą zachowane wymagane odległości ściany projektowanego budynku od granicy działki nr 134.