Wyrok NSA z dnia 22 lutego 2001 r., sygn. II SA/Gd 282/99

Termin wskazany w art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób /Dz.U. nr 141 poz. 942 ze zm./ jest terminem prawa materialnego, co powoduje, że nie może on być przywrócony oraz że nie mają prawnego znaczenia okoliczności, które spowodowały uchybienie terminu.

Materialnoprawny charakter wskazanego terminu wynika z tego, że jego upływ powoduje wygaśnięcie uprawnienia do ubiegania się o udzielenie zezwolenia na wykonywanie zarobkowego przewozu osób w szczególnym, uprzywilejowanym trybie.

UZASADNIENIE

Skarżący Zbigniew K. wniósł skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 29 grudnia 1998 r., którą utrzymano w mocy decyzję Prezydenta Miasta G. z dnia 30 września 1998 r. o odmowie udzielenia skarżącemu zezwolenia na przewóz osób taksówką. Podejmując decyzję o odmowie udzielenia skarżącemu zezwolenia na przewóz osób taksówką organ administracyjny powołał się na art. 4 ust. 2 oraz art. 14 ust. 1 w zw. z art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób /Dz.U. nr 141 poz. 942 ze zm./. Uzasadniając zaś ją, wskazał, iż skarżący, który wykonywał zarobkowo przewóz osób na podstawie przepisów obowiązujących przed wejściem w życie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób, złożył wniosek o wydanie zezwolenia po terminie wskazanym w art. 25 ust. 2 tej ustawy, mianowicie w dniu 11 sierpnia 1998 r., oraz po wyczerpaniu limitu dziesięciu nowych zezwoleń na przewóz osób taksówką, który został ustalony uchwałą Rady Miasta z dnia 21 maja 1998 r.