Wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2001 r., sygn. II SA/Gd 1032/99

Warunkiem uznania świadczenia za nienależne w rozumieniu art. 28 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ jest świadome działanie osoby pobierającej świadczenie.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Romana G. na decyzję Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu pracy w B. z dnia 21 kwietnia 1999 r. (...) w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego zasiłku dla bezrobotnych - uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Kierownika Powiatowego Urzędu Pracy w B. z dnia 8 lutego 1999 r. (...).

UZASADNIENIE

Skarżący Roman G. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w T. z dnia 21 kwietnia 1999 r. (...), którą utrzymano w mocy decyzję Kierownika Powiatowego Urzędu Pracy w B. z dnia 8 lutego 199 r. (...).

Decyzją z dnia 8 lutego 1999 r. Kierownik Powiatowego Urzędu Pracy w B., powołując się na art. 28 ust. 1 i 7 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./, zobowiązał skarżącego do zwrotu 399,20 zł w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji pobranych tytułem nienależnego zasiłku dla bezrobotnych w okresie od dnia 18 maja do dnia 30 czerwca 1998 r. Uzasadniając decyzję organ wskazał, iż skarżącemu nie przysługiwał zasiłek, gdyż od dnia 27 listopada 1997 r. prowadził działalność gospodarczą.