Wyrok NSA z dnia 20 grudnia 2001 r., sygn. SA/Bk 42/01

Do dnia 31 grudnia 2000 r. przepis par. 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 1996 r. w sprawie ustanowienia Suwalskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej /Dz.U. nr 93 poz. 421 ze zm./ nie pozwalał na stwierdzenie, iż odrębny tytuł stanowił każdy, brany oddzielnie podatek stanowiący dochód budżetu państwa, lecz wszystkie te podatki łącznie. Niedopuszczalne było rozszerzające interpretowanie postanowień tego przepisu.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością "T." w D. na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia 8 grudnia 2000 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1998 r. - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

UZASADNIENIE

Przeprowadzona w Spółce kontrola skarbowa w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych za 1998 r. wykazała, iż Spółka nie opodatkowała dochodów uzyskanych z lokat terminowych. Wykazała również, iż w kontrolowanym okresie Spółka dokonała sprzedaży materiałów nieprzetworzonych. Wobec tego Inspektor Kontroli Skarbowej decyzją z dnia 18 października 1999 r. (...) określił Spółce podatek dochodowy od osób prawnych za 1998 r. i zarazem zaległość w tym podatku w kwocie 1.066,00 zł oraz odsetki od zaległości w kwocie 199,60 zł. Na decyzję Inspektora, Spółka wniosła odwołanie.

Odwołująca nie zgodziła się ze stanowiskiem Inspektora uznającym odsetki uzyskania od środków pieniężnych posiadanych na rachunku bieżącym za związane ze zwolnioną działalnością gospodarczą i wykluczającym jednocześnie taki związek odsetek od lokat terminowych. Stwierdziła, że zarówno środki pieniężne na rachunku bieżącym, jak i lokatach terminowych pochodzą z tego samego źródła działalności gospodarczej zwolnionej od podatku. A więc także nie podlegają opodatkowaniu.

Postanowieniem z dnia 13 stycznia 2000 r. (...) Izba Skarbowa zwróciła Inspektorowi sprawę z odwołania Spółki od decyzji (...) z dnia 18 października 1999 r. w celu zmiany tej decyzji, ponieważ wysokość należnego zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 1998 r. została określona w kwocie niższej niż to wynika z obowiązujących przepisów. Wskazała, iż w przypadku uzyskiwania przez podatnika przychodów, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz przychodów z innych źródeł i gdy nie jest możliwe na podstawie ewidencji rachunkowej ustalenie kosztów przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów /art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych/, przy czym zasada ta ma zastosowanie tylko w odniesieniu do tych kosztów, których nie można bezpośrednio powiązać z danym przychodem.