Wyrok NSA z dnia 19 grudnia 2000 r., sygn. V SA 1794/00

Naganne ze strony organu administracji jest udzielanie cudzoziemcowi nieprecyzyjnych, wprowadzających w błąd informacji w kwestii skutków braku wydania decyzji legalizacyjnej przed upływem ważności poprzedniej wizy, co zmusza go do wyjazdu z Polski w celu uzyskania kolejnego tytułu legalizacyjnego za granicą. Naganne jest również niedochowanie terminów załatwienia sprawy przewidzianych w Kpa oraz formalności, które powinny ciążyć na organie administracji dopuszczającego się naruszenia tych terminów. Jednakże uchybienia te nie mają, o tyle wpływu na decyzję odmowną w przedmiocie zezwolenia na osiedlenie się, że to nie brak przesłanki nieprzerwanego, legalnego pobytu w Polsce jest decydujący dla oceny, iż odmowa zgody na osiedlenie cudzoziemca w Polsce jest uzasadniona. Warunkiem bowiem udzielenia zezwolenia na osiedlenia się oprócz wymogu przebywania w Polsce co najmniej przez 3 lata na podstawie zezwolenia na czas oznaczony jest wystąpienie po stronie cudzoziemca łącznie wszystkich innych przesłanek z art. 19 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach tj. istnienie trwałych więzów rodzinnych lub ekonomicznych, zapewnienie w Polsce mieszkania i utrzymania.