Wyrok NSA z dnia 6 listopada 2000 r., sygn. V SA 720/00

1. Nietrafny jest pogląd uznający, iż korzystanie z art. 17 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach jest wyłączną prerogatywą administracji w ramach uznania administracyjnego i wobec tego organy administracji mogą wydać decyzję niekorzystną dla cudzoziemca, jeśli nawet istnieją przesłanki pozytywne przewidziane w tym przepisie przy jednoczesnym braku przesłanek negatywnych /art. 13 ust. 1 tej ustawy/.

2. Jeżeli organ administracyjny pierwszej instancji, a za nim organ odwoławczy uważają, że skarżący zagraża ochronie ładu i porządku publicznego, i ta okoliczność przeszkadza pozytywnemu załatwieniu wniosku, to analiza poszczególnych elementów wymaganych przez art. 13 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./ musi się dokonać nie z perspektywy tego, co było objęte poprzednim postępowaniem w innej sprawie, gdzie skarżący poniósł już negatywne konsekwencje swego zachowania, ale z perspektywy stanu faktycznego właściwego dla momentu orzekania w niniejszej sprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Mustafa E.-E. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 lutego 2000 r. (...) w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy

1. uchyla zaskarżoną decyzję wraz z poprzedzającą ją decyzją Wojewody P. (...) z dnia 9 grudnia 1999 r.

2. Zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz skarżącego Mustafa E.-E. kwotę 10 zł /dziesięć złotych/ tytułem uiszczonego wpisu sądowego.

UZASADNIENIE

Moustafa E.-E., obywatel Egiptu, reprezentowany przez swoją żonę, Elżbietę E., zaskarżył decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 15 lutego 2000 r. (...) utrzymującą w mocy decyzję Wojewody P. z 9 grudnia 1999 r. (...), mocą której Skarżącemu odmówiono udzielania zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terenie Polski.