Wyrok NSA z dnia 9 października 2000 r., sygn. V SA 377/00

Skoro w materiale dowodowym istnieje dowód na potwierdzenie uzasadnionej obawy przed prześladowaniem ze względów religijnych, przez władze kraju, którego jest obywatelem, to twierdzenie organu, iż okoliczność ta nie została udowodniona, nie może być uznane za trafne w sytuacji, gdy organ z naruszeniem obowiązku poszukiwania prawdy materialnej, określonego w art. 77 par. 1 Kpa nie zebrał i nie rozpatrzył całego materiału dowodowego.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Artak K. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia 11 stycznia 2000 r. (...) w przedmiocie nadania statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 1998 r. Artak K., obywatel Armenii, narodowości ormiańskiej, wystąpił do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z wnioskiem o nadanie statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej. W motywach uzasadniających żądanie wskazał m.in., że Armenię opuścił z obawy przed prześladowaniami ze strony władz tego państwa za odmowę pełnienia służby wojskowej z powodów religijnych. Wyjaśnił, że jest Świadkiem Jehowy i że religia ta zabrania pełnienia służby w wojsku. Unikanie pełnienia wojskowej służby powodowało liczne represje ze strony władz, w tym m.in. skazany został na karę 2 lat więzienia wyrokiem armeńskiego sądu z dnia 29 kwietnia 1997 r. Po 28 dniach pobytu w więzieniu został wypuszczony z powodu ogłoszonej amnestii przez Prezydenta Armenii. Po wypuszczeniu z więzienia opuścił miasto i wrócił do domu. Wobec nadal trwających prześladowań, początkowo mieszkał w innych miastach w Armenii, którą ostatecznie opuścił 18 listopada 1997 r. Do Polski przyjechał dnia 5 grudnia 1997 r. przekraczając granicę na podstawie paszportu i zaproszenia ważnego przez 90 dni.