Wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2000 r., sygn. III SA 110/99

1. Art. 332 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, nakazując stosowanie do odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe powstałe przed dniem 1 stycznia 1998 r. przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych odnosi się wyłącznie do materialnoprawnych przepisów określających zasady tej odpowiedzialności /art. 40-47 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

2. Decyzja odmawiająca wszczęcia z urzędu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej jest nieważna, jako wydana bez podstawy prawnej /art. 247 par. 1 pkt 2 ordynacji podatkowej/.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał ze względów formalnych zasadność skargi Józefa A. na decyzję Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 1998 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Urzędu Skarbowego w (...) i na podstawie art. 22 ust. 3 oraz art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Izby Skarbowej w (...) z dnia 13 sierpnia 1998 r., a także zasądził od Ministra Finansów na rzecz skarżącego dziesięć złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.