Wyrok NSA z dnia 6 stycznia 2000 r., sygn. V SA 1054/99

1. Ludzie mają prawo do ułożenia sobie życia w sposób dla siebie dogodny i umożliwiający życie rodzinne, byleby czynili to legalnie. Dążenie Skarżącego do uzyskania w tym celu wizy pobytowej jest zrozumiałe i nie może być traktowane jako z natury złe ""instrumentalne" traktowanie prawa. W końcu każdy, kto dąży do uzyskania korzystnego dla siebie rozstrzygnięcia administracyjnego, traktuje prawo w instrumentalny sposób; taka jest natura działania na wniosek strony.

2. Każda opinia zawiera elementy aksjologiczne i ocenne. W ramach postępowania administracyjnego wyraża się to w sposobie korzystania z uznania administracyjnego i jest ściśle związane z samym faktem istnienia tego uznania. W ramach zaś wskazanych elementów ocennych i aksjologicznych także aspekty humanitarne sprawy mogą być uwzględniane.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Vyacheslaw S. na postanowienie zawierające opinię Komendanta Głównego Policji z 30 kwietnia 1999 r. (...) w przedmiocie negatywnej opinii w sprawie karty stałego pobytu - uchyla postanowienie Komendanta Głównego Policji z 30 kwietnia 1999 r. (...) wraz z poprzedzającym je postanowieniem Komendanta Wojewódzkiego Policji w W. z 28 stycznia 1999 r. (...); (...).