Wyrok NSA z dnia 28 listopada 2000 r., sygn. SA/Rz 841/99

1. Zgodnie z przepisem art. 104 par. 2 Kpa decyzja rozstrzyga sprawę co do istoty w całości lub w części albo w inny sposób kończy sprawę w danej instancji. W niniejszym postępowaniu Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych nie załatwił sprawy w powyższy sposób ani nie zakończył jej w danej instancji. "Pozostawienie podania bez rozpoznania" oznacza stwierdzenie przez organ administracji /w drodze sporządzenia odpowiedniej adnotacji/, że podanie zawiera wadę określoną w art. 64 Kpa i że wskutek tego stało się ono bezskuteczne z mocy prawa. Nie chodzi tutaj zatem o jakąkolwiek decyzyjną czynność organu administracji.

W takiej sytuacji wydanie przez organ decyzji o pozostawieniu podania bez rozpoznania nie znajduje podstawy prawnej w obowiązujących przepisach prawa.

2. Z treści art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ wynika, że ograniczenie czasowe dotyczy wyłącznie wniosków o przyznanie uprawnień, a nie rekomendacji właściwego stowarzyszenia.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Andrzeja K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia 18 maja 1999 r. (...) w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich - uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 21 grudnia 1998 r. (...); (...).