Wyrok NSA z dnia 30 maja 2000 r., sygn. I SA/Po 578/99

Momentem decydującym o możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów, jest moment dokonania owego wydatku, a nie moment osiągnięcia przychodu.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Wielobranżowego "D." Spółka z o.o. w S. na decyzję Izby Skarbowej w P. z dnia 2 marca 1999 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1995 rok - uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Pierwszego Urzędu Skarbowego w P. z dnia 2 grudnia 1998 r. (...); (...).

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12 marca 1999 r. (...) Izba Skarbowa w P., po rozpatrzeniu odwołania Spółki z o.o. "D." od decyzji Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z dnia 2 grudnia 1998 r. (...) odmawiającej stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za rok 1994 w kwocie 104.384 zł - utrzymała w mocy decyzję organu podatkowego pierwszej instancji.

Ustalono, że Spółce "D." przeprowadzono kontrolę podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych za lata 1994 i 1995. W wyniku kontroli stwierdzono, że Spółka nie dopuściła się naruszenia przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Mimo tego, Spółka w dniu 26 października 1994 r. złożyła żądanie stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za te lata. Podatnik stwierdził, że wskutek mylnego obliczenia dochodu wpłaconą kwoty, które nie stanowiły podatku należnego za rok 1994 i 1995. Powstanie różnicy Spółka "D." wiąże z tym, że początkowo do kosztów zaliczyła jedynie wartość towarów w cenie zakupu, które sprzedano w 1994 roku. Dokonując korekty Spółka uznała, że takie działanie było błędne i ostatecznie do kosztów roku 1994 zaliczyła całkowitą wartość towarów handlowych, które nabyła w roku 1994, tj. wartość towarów w cenie zakupu, które sprzedano w 1994 r. i zapas magazynowy istniejący w dniu 31 grudnia 1994 r.