Wyrok NSA z dnia 7 lipca 2000 r., sygn. I SA/Lu 478/99

Przepis art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ daje podatnikowi możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w rozliczeniu za miesiąc otrzymania faktury lub w miesiącu następnym, nie wskazując żadnych proporcji, w których to obniżenie ma nastąpić. Dlatego też możliwe jest zastosowanie tego prawa w miesiącu następnym do całego podatku naliczonego lub jego części wynikającej z określonych faktur.

W związku z tym, zapisy podatku naliczonego z ewidencji jednego miesiąca mogą być przenoszone do deklaracji VAT-7 dotyczącej następnego miesiąca. Fakt, że podatnik w ramach przyznanych mu uprawnień, realizując te uprawnienia, minimalizuje obciążenie podatkowe, nie daje organom podatkowym podstaw do ingerencji tylko z tej przyczyny, że gdyby ze swych uprawnień nie korzystał, należności podatkowe byłyby wyższe.

UZASADNIENIE

Przedsiębiorstwo dokonując rozliczenia podatku naliczonego przyjęło metodę polegającą na tym, że począwszy od stycznia 1997 r. podatek naliczony wynikający z faktur otrzymanych w danym miesiącu i zarejestrowany w ewidencji stanowiącej podstawę sporządzenia deklaracji podatkowej za ten miesiąc nie był w tej deklaracji ujmowany. Kwoty te były ujmowane w deklaracji za miesiąc następny.