Wyrok NSA z dnia 14 kwietnia 1999 r., sygn. V SA 2011/98

Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 18 listopada 1993 r., III AZP 19/93 /OSNCP 1994 nr 4 poz. 86/, wypowiadając się o charakterze potwierdzeń z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ stwierdził, że dokument taki nie jest tylko zwykłym odwołaniem się do danych wynikających z ewidencji, rejestrów lub innych zbiorów będących w posiadaniu organu, ale dokument taki zawiera wszelkie niezbędne cechy rozstrzygnięcia administracyjnego w rozumieniu art. 107 par. 1 Kpa. Sąd Najwyższy wskazał w tej uchwale, że rozstrzygnięcia Ministra Sprawiedliwości potwierdzające /lub zaprzeczające/ fakty, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./, zawierają krytyczną weryfikację zgłoszonego żądania w świetle zasad i przepisów ustawy kombatanckiej, stanowią akt wykładni i zastosowania przepisów tej ustawy do ustalonego stanu faktycznego, zawierają uzasadnienie faktyczne i prawne, rozstrzygają w sposób władczy i jednostronny o określonym statusie prawnym, kształtując w ten sposób pośrednio sferę praw obywatela i są skierowane do osoby mającej przymiot uczestnika postępowania administracyjnego.