Wyrok NSA z dnia 21 grudnia 1999 r., sygn. V SAB 147/99

1. Zmiana rzeczowej właściwości organu, przy stosunkowo długiej vacatio legis ustawy zmieniającej tę kompetencję jest dodatkowym czynnikiem sprzyjającym bezczynności. Gdyby w takiej sytuacji nie skorzystać z koncepcji ciągłości kompetencji administracji i uznać, że skarga na bezczynność administracji w związku ze zmianą właściwości organu staje się bezprzedmiotowa lub że jest niezasadna, ponieważ "dawny" organ nie może jej załatwić w chwili orzekania w związku ze zmianą właściwości, tego rodzaju naganne postawy organów administracji znajdowałyby dodatkowe wsparcie w stanowisku organu orzekającego w sprawie skargi na bezczynność.

2. Sąd, wydając wyrok uwzględniający skargę, czyni to w przekonaniu, że zaniedbanie czy opieszałość legislatora dopuszczającego do sytuacji, gdy brak jest organu mającego realizować ustawowe kompetencje, nie może prowadzić do sanacji zaniedbań administracji, w tym wypadku wielomiesięcznej, nieusprawiedliwionej bezczynności Szefa Urzędu Ochrony Państwa.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Stanisława F. w przedmiocie bezczynności Szefa Urzędu Ochrony Państwa - Zobowiązuje Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu do wydania decyzji w przedmiocie osadzenia Stanisława F. bez wyroku w więzieniu, w ciągu 2 miesięcy od otrzymania akt niniejszej sprawy.

UZASADNIENIE

Stanisław F. wystąpił do Urzędu Ochrony Państwa z wnioskiem o potwierdzenie faktu przebywania pod nazwiskiem Jerzy W. w więzieniu PUB w R. i w więzieniu WUBP w P. w okresie od 4 lub 5 kwietnia 1950 r. do 20 kwietnia 1950 r. z tytułu oskarżenia o szpiegostwo i przynależność do WiN.