Wyrok NSA z dnia 15 grudnia 1999 r., sygn. III SA 2035/99

Art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 86 poz. 433 ze zm./ stanowi jedynie podstawę prawną prowadzenia egzekucji administracyjnej zaległych należności z tytułu czynszu i opłat związanych z zajmowaną kwaterą lub lokalem mieszkalnym, zaś par. 8 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1996 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1997 nr 1 poz. 1 ze zm./ określa organ właściwy do egzekwowania tych należności w drodze egzekucji administracyjnej /art. 27 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Adama W. na postanowienie Dyrektora Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w W. z dnia 23.04.1999 r. (...) w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego - uchyla zaskarżone postanowienie; (...).

UZASADNIENIE

Adam W. jest najemcą kwatery wojskowej w miejscowości J. należącej do zasobów mieszkaniowych Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w N.D.-M.

Oficer ten nie podporządkował się zawiadomieniu Oddziału o podwyższeniu z dniem 1 stycznia 1998 r. stawek za dostawę energii cieplnej do jego mieszkania uważając. iż podwyżka aż o 47 procent ceny za energię cieplną jest sprzeczna z par. 3 ust. 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 listopada 1997 r. w sprawie ustalenia taryf dla ciepła /Dz.U. nr 143 poz. 959/ gdy chodzi o okres trzech pierwszych miesięcy roku 1998, a także jest sprzeczna z treścią par. 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 marca 1998 r. w sprawie ustalenia taryf dla ciepła /Dz.U. nr 38 poz. 220/.

Wychodząc z powyższych założeń, Adam W. od 1.01.1998 r. wnosił opłaty za energię cieplną z uwzględnieniem wskaźnika 1,07.

Na tym tle skarżący toczył spór polegający na wymianie stosownych pism z kierownictwem Oddziału Terenowego, Oddziału Rejonowego oraz Biurem Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej. Wywodząc, iż wprowadzenie uśredniających stawek za energię cieplną w skali całego Oddziału Terenowego jest niezgodne z cytowanymi przez siebie przepisami, Adam W. nie zgodził się także przedstawionymi jemu wytycznymi nr 13 Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia 13.05.1998 r. w sprawie ustalania cen za energię cieplną dostarczaną do mieszkania na cele bytowe.