Wyrok NSA z dnia 15 września 1999 r., sygn. III SA 7297/98

Każda ze stron umowy cywilnoprawnej jest stroną postępowania w sprawie opłaty skarbowej.

UZASADNIENIE

Izba Skarbowa decyzją z dnia 8 czerwca 1998 r. wydaną na podstawie art. 233 par. 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego, którą określono Spółce P. opłatę skarbową od umowy pożyczki w kwocie 500 zł. W uzasadnieniu tej decyzji podano, że Spółka w dniu 1 listopada 1997 r. zawarła ze swym udziałowcem firmą A. z siedzibą w Skörde /Szwecja/ umowę pożyczki w koronach szwedzkich stanowiących równowartość 500.000 zł. Pożyczki udzielone spółce przez wspólnika stanowią odrębną kategorię pożyczek ze względu na ich cel, którym jest powiększenie majątku spółki. Dlatego też, stwierdził organ odwoławczy, par. 68 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 136 poz. 705 ze zm./ zwalnia od opłaty skarbowej umowy pożyczki, udzielone spółce przez wspólników. Zgodnie jednakże z par. 69 ust. 2 powyższego rozporządzenia, opłatę skarbową stosuje się przy powiększeniu kapitału zakładowego spółki oraz do dopłat i pożyczek udzielonych spółce przez wspólników. Decyzja organu I instancji jest więc zasadna.