Wyrok NSA z dnia 18 maja 1999 r., sygn. I SA 114/99

Opiekun prawny osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie, który nie uzyskał zezwolenia sądu opiekuńczego na złożenie wniosku o umieszczenie takiej osoby w domu pomocy społecznej, nie jest uprawniony w rozumieniu art. 33 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję odmawiającą uwzględnienia takiego wniosku.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Henryka O. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 31 grudnia 1998 r. (...) w przedmiocie odmowy skierowania do domu pomocy społecznej - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Decyzją z 31.12.1998 r. (...) Minister Pracy i Polityki Socjalnej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Wojewódzkiego Zespołu Pomocy Społecznej w K. (...) z 20.10.1998 r. w sprawie odmowy skierowania Marii O. do domu pomocy społecznej ze względu na brak wolnych miejsc. W uzasadnieniu wskazał, że decyzja organu I instancji podjęta po ponownym rozpoznaniu sprawy nie jest wadliwa. Uzupełniony o opinię Zespołu Konsultantów działającego przy Wojewódzkim Zespole Pomocy Społecznej materiał dowodowy wykazał, że Maria O. jest osobą niezdolną do oceny własnej sytuacji, całkowicie ubezwłasnowolnioną, wymagającą stałej opieki. Schorzenie na jakie cierpi kwalifikuje ją do umieszczenia w domu pomocy społecznej przeznaczonego dla osób ze schorzeniami układu nerwowego, bowiem tylko taki dom zapewni jej odpowiednią opiekę.