Wyrok NSA z dnia 24 marca 1999 r., sygn. III SA 5025/98

Transakcja sprzedaży dokonana przez wspólników spółki cywilnej na rzecz jednego ze wspólników wyposażenia i towarów handlowych stanowiących majątek spółki mieści się zarówno w granicach porządku prawnego, jak i odpowiada zasadom prawidłowej gospodarki. Ponadto zasadą jest, iż strony mają swobodę w kształtowaniu umów cywilnoprawnych z jednym zastrzeżeniem - bez celu ukrycia rzeczywistej czynności prawnej. Dyspozytywny charakter tych umów nie może być przez strony wykorzystany do uchylenia się od obowiązku podatkowego albo zmniejszania zobowiązania podatkowego. Natomiast do obowiązków organów podatkowych należy ocena, czy postanowienia takiej umowy nie zmierzają do obejścia bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa podatkowego.