Wyrok NSA z dnia 7 stycznia 1999 r., sygn. V SA 1257/98

Regulacja prawna ograniczająca uprawniania do świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej w warunkach deportacji w latach 1939-1945 do osób, które prócz spełnienia innych warunków były deportowane z Polski przedwrześniowej i w dacie deportacji posiadały polskie obywatelstwo nie narusza konstytucyjnych zasad państwa prawnego.

Państwo, finansując ze swego budżetu /art. 6 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonych w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich - Dz.U. nr 87 poz. 395 ze zm./, z natury rzeczy ograniczonego, świadczenia z tytułu represji doznanej w latach 1939-1945 ze strony zewnętrznego agresora władne jest bowiem ograniczyć krąg uprawnionych, do osób charakteryzujących się w równym stopniu pewnymi istotnymi cechami /zamieszkiwanie w dacie represjonowania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, posiadanie wówczas obywatelstwa polskiego/ i takie ustawowe ograniczenie nie narusza także konstytucyjnych zasad równości i sprawiedliwości.