Wyrok NSA z dnia 5 maja 1999 r., sygn. SA/Sz 1046/98

1. Stosownie do przepisu art. 2 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, w jego brzmieniu obowiązującym w 1994 r., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają także czynności przekazania przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, zaś w myśl art. 2 ust. 4 tej ustawy czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Dokonując przekazania towaru na potrzeby reprezentacji i reklamy podatnik obowiązany jest - w myśl art. 32 ust. 4 omawianej ustawy - do wystawienia rachunku uproszczonego, za podstawę opodatkowania przyjmując wartość towarów lub usług obliczoną według cen sprzedaży stosowanych z głównym odbiorcą /odbiorcami/, a w przypadku braku odbiorcy - według przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu przeznaczenia.

2. Obowiązek nałożony na organ podatkowy przez art. 200 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacji podatkowej /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ może być zrealizowany jedynie wówczas, gdy w toku postępowania przed tym organem doszło do zebrania jakiegokolwiek materiału dowodowego.