Wyrok NSA z dnia 17 lutego 1999 r., sygn. SA/Sz 804/98

Norma prawna zawarta w par. 6 ust. 1 pkt 2 lit. "d" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 154 poz. 797/ stanowi przywilej podatkowy będący odstępstwem od generalnej zasady zawartej w art. 6 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

UZASADNIENIE

Urząd Skarbowy w S.S. decyzją z 31.12.1997 r. wydaną na podstawie:

- art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./,

- art. 2, art. 5 ust. 1, art. 6, art. 9 ust. 1, art. 10, art. 1 i, art. 15, art. 18, art. 19, art. 26, art. 27 ust. 4 i 5, art. 51 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./,

- par. 6 ust. 1 pkt 2 lit. "d" i par. 42 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 154 poz. 797/ określił zobowiązanie podatkowe L.W. w podatku od towarów i usług za kwiecień 1997 r. w kwocie 2.125 zł, oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe /sankcyjne/ w kwocie 637 zł stanowiącej 30 procent zaniżenia podatku należnego.