Wyrok NSA z dnia 28 kwietnia 1999 r., sygn. I SA/Łd 1549/97

Metoda ustalania wartości celnej, o której mowa w art. 30b ustawy z dnia 28 grudnia 1994 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ /patrz uwaga/, nie może stanowić podstawy ustalenia wartości celnej towaru, gdy organy celne nie rozważyły możliwości zastosowania pozostałych metod ustalania wartości celnej.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Grażyny S. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 26 listopada 1997 r. w przedmiocie wymiaru cła i na podstawie (...) uchylił zaskarżoną decyzję, a także (...) - zasądził (...) tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej.

UZASADNIENIE

Na podstawie decyzji dyrektora Urzędu Celnego w Ł., zawartej w Jednolitym Dokumencie Administracyjnym SAD z dnia 7 lipca 1997 r., dopuszczono do obrotu na polskim obszarze celnym dzianinę elastyczna. Dyrektor Urzędu Celnego w Ł. na podstawie art. 30b ustawy z dnia 28 grudnia 1994 r. - Prawo celne w oparciu o dane zawarte w Jednolitym Dokumencie Administracyjnym SAD z dnia 12 czerwca 1997 r. zakwestionował deklarowana wartość tkaniny.

W odwołaniu od powyższej decyzji Grażyna S. podniosła, że uzasadnienie decyzji z naruszeniem art. 107 par. 1 Kpa nie zawiera wyjaśnienia podstawy faktycznej i prawnej i że wartość celna została podwyższona w sposób dowolny.