Wyrok NSA z dnia 17 marca 1999 r., sygn. I SA/Lu 358/98

Na organach - zarówno podatkowych, jak też celnych - spoczywają dwa obowiązki: po pierwsze - określenia z urzędu, jakie dowody są niezbędne dla ustalenia stanu faktycznego i - po drugie - przeprowadzenia z urzędu niezbędnych dowodów.

Strona jest jedynie uprawniona, a nie zobowiązana, do wskazania niezbędnych dowodów.

UZASADNIENIE

1. Zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego z dnia 25 września 1997 r. w sprawie odmowy uznania - Józefowi P. - nieistnienia obowiązku podatkowego z tytułu sprowadzenia z zagranicy urządzenia do automatycznego wykonywania odbitek oraz określenia należnego podatku obrotowego w kwocie 60.883,20 zł.

W motywach swej decyzji organ odwoławczy wskazał, że Urząd Celny w dniu 1 lipca 1993 r. dokonał odprawy celnej w trybie odprawy czasowej - zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ urządzenia do automatycznego wywoływania filmów i wykonywania odbitek, zgodnie z wnioskiem podatnika w związku z przedłożonym pozwoleniem z dnia 24 czerwca 1993 r. z Ministerstwa Współpracy Gospodarczej na czasowy przywóz z RFN w odpłatne użytkowanie w okresie 48 miesięcy od daty odprawy celnej ww. urządzenia.

W związku z powyższym dokonano zwolnienia od podatku obrotowego wskazanego przedmiotu jako przywożonego na czas oznaczony na podstawie par. 5 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1992 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od towarów sprowadzonych lub nadsyłanych z zagranicy oraz zwolnień od tego podatku /Dz.U. nr 32 poz. 140 ze zm./, jednocześnie określono zgodnie ze zgłoszeniem celnym strony, iż stawka podatku obrotowego od nadesłanego towaru wynosi 35 procent - par. 1 ww. rozporządzenia w związku z art. 10 ust. 2a ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku obrotowym /Dz.U. 1983 nr 43 poz. 191 ze zm./. Izba podniosła, że w dniu 1 lipca 1997 r. Urząd Celny dokonał likwidacji ww. odprawy czasowej. Odprawa ta stała się odprawą ostateczną i powstał obowiązek uiszczenia cła /art. 18 ustawy prawo celne/, a w związku z par. 5 ust. 2 cyt. rozporządzenia z 6 kwietnia 1992 r. "zwolnienia określonego w ust. 1 pkt 4 nie stosuje się w razie powstania obowiązku uiszczenia cła" powstał również obowiązek uiszczenia podatku obrotowego według stawek obowiązujących w dniu dokonania odprawy czasowej. Stąd też Urząd Celny jako płatnik podatku obrotowego w decyzji SAD z dnia 1 lipca 1997 r. naliczył go stosując stawkę 35 procent w kwocie 60.883,0 PLN. W odwołaniu podatnik wnioskował o uznacie nieistnienia obowiązku podatkowego w podatku obrotowym "gdyż maszyna zakupiona została na cele zaopatrzeniowe własne, co potwierdza zamieszczona adnotacja na fakturze".