Wyrok NSA z dnia 17 marca 1999 r., sygn. I SA/Lu 1089/97

1. W świetle art. 9 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie ma znaczenia faktyczna kontynuacja działalności gospodarczej innego podmiotu gospodarczego /podatnika/.

Każdy podatnik, o którym mowa w art. 5 ustawy, niezależnie od przedmiotu i zakresu prowadzonej działalności /z zastrzeżeniem art. 9 ust. 3/, obowiązany jest złożyć zgłoszenie rejestracyjne przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 2 ustawy.

Zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 9 ust. 1 "ustawy" nie zastępują przy tym inne zdarzenia, zaś w szczególności doręczenie urzędowi skarbowemu odpisu zaświadczenia o zmianie we wpisie w ewidencji działalności gospodarczej.

2. Procesowa zasada udzielania informacji, a raczej ewentualne niezastosowanie się organu do tej zasady nie może być traktowane jak swoista klauzula generalna umożliwiająca organowi podatkowemu odstąpienie od zastosowania materialnoprawnej normy prawa podatkowego i w konsekwencji zweryfikowanie w ten sposób zakresu określonego przepisem ustawy obowiązku podatkowego. Organ podatkowy działa bowiem na podstawie przepisów obowiązującego prawa /art. 6 Kpa/ i obowiązany jest stosować przepisy prawa podatkowego.

UZASADNIENIE

1. Decyzją zaskarżoną z dnia 19 września 1997 r. wydaną stosownie do art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa, art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, oraz art. 9 ust. 1, art. 10 ust. 2, art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ - po rozpatrzeniu odwołania Marka L. od decyzji Urzędu Skarbowego z dnia 27 maja 1997 r. w sprawie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za styczeń 1994 r. - Izba Skarbowa uchyliła w całości decyzję I instancji i ustaliła zobowiązanie w tymże podatku za styczeń 1994 r. w wysokości - 1.627 zł.