Wyrok NSA z dnia 22 grudnia 1999 r., sygn. II SA/Kr 2817/98

Zarządzenie Ministra Ochrony Środowiska z dnia 7 lipca 1986 r. w sprawie rolniczego wykorzystania ścieków /M.P. nr 23 poz. 170/, nie może być podstawą decyzji wobec obywateli. Źródłem powszechnie obowiązującego prawa, zgodnie z art. 87 Konstytucji RP są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia oraz na obszarze działania organów, które je ustanowiły, akty prawa miejscowego.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Heleny Z. i Henryka Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 30 października 1998 r. (...) w przedmiocie wstrzymania wylewania ścieków - uchyla zaskarżoną decyzję jak i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; (...).

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 1.09.1998 r. (...) Wójt Gminy G., działając na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /t.j. Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ oraz art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. 38 poz. 230 ze zm./ w związku z art. 3 ust. 5 pkt "a" i "d" ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach /Dz.U. nr 96 poz. 592/ zobowiązał Henryka Z. "do natychmiastowego wstrzymania systematycznego wylewania ścieków na własny grunt". W uzasadnieniu podniesiono, że na podstawie materiałów sprawy ustalono, że Henryk Z. niejednokrotnie wylewał ścieki z szamba na własny grunt. Według ustawy o odpadach za ścieki należy uznać wprowadzanie do wód, do ziemi albo do urządzeń kanalizacyjnych wody zużyte do celów bytowych i gospodarczych, a także ciekłe odchody zwierzęce. Takie działanie jest bezprawne bowiem dokonywane jest bez pozwolenia wodnoprawnego - uzyskanego w trybie art. 55 Prawa wodnego. Ponadto w uzasadnieniu powołano bez bliższego wyjaśnienia zarządzenie Ministra Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych z dnia 7 lipca 1986 r. w sprawie rolniczego wykorzystania ścieków /M.P. nr 23 poz. 170/.