Wyrok NSA z dnia 25 stycznia 1999 r., sygn. II SA/Ka 1384/98

Określanie zasad gospodarki nieruchomościami, w tym sprzedaży lokali mieszkalnych zajmowanych przez najemców w domach stanowiących własność gminy oraz ustalanie kryteriów przeznaczenia tych lokali do sprzedaży /art. 21 ust. 7-9 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ jest sprawą z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./.

odrzuca skargę M.M, ze skargi L. i R. M. stwierdza niezgodność z prawem zaskarżonej uchwały w części pomijającej do sprzedaży lokal mieszkalny nr 5 w budynku (...) w wykazie budynków i lokali mieszkalnych przeznaczonych do sprzedaży.

UZASADNIENIE

Naczelny Sąd Administracyjny zważył:

W pierwszej kolejności rozważenia wymaga kwestia dopuszczalności wniesienia skargi. Przepis art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ przyznaje każdemu, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone, możliwość zaskarżenia do sądu administracyjnego uchwały organu gminy, a więc rady i zarządu, podjętej w sprawach z zakresu administracji publicznej, po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia. Ustawodawca posługując się w tej normie pojęciem "sprawa z zakresu administracji publicznej" nie zawarł w niej legalnej definicji rozumienia tego zwrotu. W orzecznictwie sądowym i literaturze przedmiotu zasadniczo przyjmuje się, że sprawą z zakresu administracji publicznej jest akt administracyjny kierowany do mieszkańców gminy, w którym zawarte są powszechnie obowiązujące przepisy, w tym określające zasady zarządzania majątkiem gminy adresowane tak do mieszkańców, tworzących wspólnotę samorządową, jak i do organów gminy w celu bezpośredniego wykonywania zadań publicznych.