Wyrok NSA z dnia 5 listopada 1999 r., sygn. I SA/Gd 997/97

Gdy praca małżonka podatnika świadczona jest w ramach prowadzonej działalności gospodarczej /jednego źródła przychodów/, czyli ma na celu uzyskiwanie przychodów z tej działalności, to niezależnie od tego, w jakiej świadczona jest formie /czy bezumownie, czy na podstawie umowy o pracę, czy też umowy zlecenia lub umowy o dzieło/, jej wartość nie stanowi kosztu uzyskania przychodu /art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi skargi Elżbiety S.-B. i Zenona B. na decyzję Izby Skarbowej (...) w przedmiocie wymiaru podatku dochodowego od osób fizycznych za 1993 r. i na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz.368 ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję, a także - zgodnie z art. 55 ust. 1 i 3 - zasądził od Izby Skarbowej na rzecz skarżących dwa tysiące czterysta osiemdziesiąt złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

W zeznaniu PIT-31 o wspólnych dochodach małżonków, uzyskanych w 1993 r. Zenon B. wykazał kwotę 12.600.000 st. zł przychodu uzyskaną tytułem wynagrodzenia za pracę i kwotę 600.000.000 st. zł przychodu z samodzielnej działalności /z 50 procentowym kosztem uzyskania/, natomiast Elżbieta S.-B. wykazała kwotę 1.227.146.300 st. zł przychodu z działalności gospodarczej - prowadzonego wspólnie z małżonkiem Biura Architektonicznego. Z tytułu tej działalności wykazano w zeznaniu koszty uzyskania w wysokości 938.052.340 st. zł i dochód w wysokości 289.093.960 st. zł. Podatek zadeklarowany przez małżonków za rok podatkowy wyniósł 189.328.000 st. zł /zaliczkami zapłacono 157.515.000 st. zł/.